Ετικέτες
- γιορτές (114)
- διάφορα (160)
- ευχές (91)
- σχολικές δραστηριότητες (270)
- φωτογραφίες του σχολείου (56)
23 Απριλίου 2016
22 Απριλίου 2016
Ημέρα της Γης
Η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1970, στις 22 Απριλίου, με στόχο την κινητοποίηση ανθρώπων, κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και οργανισμών, για ένα καθαρό πλανήτη.
Η Διεθνής Ημέρα της Μάνας Γης καθιερώθηκε το 2009, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και εορτάζεται κάθε χρόνο. Η πρωτοβουλία ανήκε στον πρόεδρο της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, και υποστηρίχθηκε αρχικά από 50 κράτη – μέλη του διεθνούς οργανισμού. Η απόφαση αναγνωρίζει ότι «η Γη και τα οικοσυστήματά της είναι το σπίτι μας» και ότι είναι αναγκαίο «ο άνθρωπος να προωθήσει την αρμονία με τη φύση και τη Γη».
Η Διεθνής Ημέρα της Μάνας Γης καθιερώθηκε το 2009, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και εορτάζεται κάθε χρόνο. Η πρωτοβουλία ανήκε στον πρόεδρο της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, και υποστηρίχθηκε αρχικά από 50 κράτη – μέλη του διεθνούς οργανισμού. Η απόφαση αναγνωρίζει ότι «η Γη και τα οικοσυστήματά της είναι το σπίτι μας» και ότι είναι αναγκαίο «ο άνθρωπος να προωθήσει την αρμονία με τη φύση και τη Γη».
20 Απριλίου 2016
15 Απριλίου 2016
Κυκλοφοριακή Αγωγή - Πρόληψη Ατυχημάτων - Πρώτες Βοήθειες
Στο πλαίσιο του Προγράμματος ενημερωτικών παρεμβάσεων Αγωγής Υγείας
του ΥΠ.Π.Ε.Θ η κ. Ελένη Μητσιάδου, νοσηλεύτρια MSc, Προϊσταμένη
Νοσηλευτικής Υπηρεσίας της Μ.Υ.Π.Ε.Δ.Υ., μαζί με την επισκέπτρια υγείας κ. Σπυριδούλα Αγαπίου παρουσιάσανε στο σχολείο μας
το β΄ μέρος του προγράμματος Αγωγής Υγείας με θέμα:
1. Παιδικά Ατυχήματα
2. Πρώτες Βοήθειες και
3. Κυκλοφοριακή Αγωγή
Ένα ακόμη σημαντικό μέρος του προγράμματος ήταν η ενημέρωση των μαθητών αλλά και του διδακτικού προσωπικού για τις πρώτες βοήθειες. Η κυρία Ελένη Μητσιάδου υπεύθυνη εφαρμογής του προγράμματος μας μίλησε για τις πρώτες βοήθειες. Το πρόγραμμα περιελάμβανε και επίδειξη για τον τρόπο δράσης σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Οι μαθητές μας δέχτηκαν να συμμετέχουν σ'αυτή την επίδειξη, άκουσαν με προσοχή πώς αποφεύγουμε τα ατυχήματα αλλά και ποια πρέπει να είναι η αντίδρασή μας σε περίπτωση που συμβούν. Στο τέλος μοιράστηκαν στα παιδιά δωρεάν ενημερωτικά φυλλάδια και βιβλία που παρουσίαζαν εκτενέστερα όσα είχαν προηγουμένως συζητηθεί. Τους δόθηκε επίσης ανάμεσα σε άλλα , ένας οδηγός ισορροπημένης και υγιεινής διατροφής. Ως δάσκαλοι, αλλά και ως γονείς θεωρούμε ότι υπήρξε μια άριστη προσπάθεια εφαρμογής του προγράμματος Αγωγής Υγείας. Στηρίξαμε αυτήν την πρωτοβουλία και περιμένουμε ανάλογες προσπάθειες και στο μέλλον.
1. Παιδικά Ατυχήματα
2. Πρώτες Βοήθειες και
3. Κυκλοφοριακή Αγωγή
Ένα ακόμη σημαντικό μέρος του προγράμματος ήταν η ενημέρωση των μαθητών αλλά και του διδακτικού προσωπικού για τις πρώτες βοήθειες. Η κυρία Ελένη Μητσιάδου υπεύθυνη εφαρμογής του προγράμματος μας μίλησε για τις πρώτες βοήθειες. Το πρόγραμμα περιελάμβανε και επίδειξη για τον τρόπο δράσης σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Οι μαθητές μας δέχτηκαν να συμμετέχουν σ'αυτή την επίδειξη, άκουσαν με προσοχή πώς αποφεύγουμε τα ατυχήματα αλλά και ποια πρέπει να είναι η αντίδρασή μας σε περίπτωση που συμβούν. Στο τέλος μοιράστηκαν στα παιδιά δωρεάν ενημερωτικά φυλλάδια και βιβλία που παρουσίαζαν εκτενέστερα όσα είχαν προηγουμένως συζητηθεί. Τους δόθηκε επίσης ανάμεσα σε άλλα , ένας οδηγός ισορροπημένης και υγιεινής διατροφής. Ως δάσκαλοι, αλλά και ως γονείς θεωρούμε ότι υπήρξε μια άριστη προσπάθεια εφαρμογής του προγράμματος Αγωγής Υγείας. Στηρίξαμε αυτήν την πρωτοβουλία και περιμένουμε ανάλογες προσπάθειες και στο μέλλον.
12 Απριλίου 2016
11 Απριλίου 2016
Επίσκεψη στο αθλητικό κέντρο "Δήμητρα Απόλλων "
Αύριο το σχολείο μας θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στο αθλητικό κέντρο "Δήμητρα Απόλλων " στη Μπαλκούρα. Το πρόγραμμα της επίσκεψης:
9:00 αναχώρηση από το σχολείο.
9:15 Άφιξη στο αθλητικό κέντρο "Δήμητρα Απόλλων " στη Μπαλκούρα.
9:30 - 11:00 Αθλοπαιδιές (αγώνες ποδοσφαίρου και πετοσφαίρισης)
11:00- 11:20 Ξεκούραση
11:20-12:00 Παιχνίδια στη φύση
12:00-12:10 Γεύμα
12:15 Αναχώρηση
12:25 Άφιξη στο σχολείο
9:00 αναχώρηση από το σχολείο.
9:15 Άφιξη στο αθλητικό κέντρο "Δήμητρα Απόλλων " στη Μπαλκούρα.
9:30 - 11:00 Αθλοπαιδιές (αγώνες ποδοσφαίρου και πετοσφαίρισης)
11:00- 11:20 Ξεκούραση
11:20-12:00 Παιχνίδια στη φύση
12:00-12:10 Γεύμα
12:15 Αναχώρηση
12:25 Άφιξη στο σχολείο
08 Απριλίου 2016
Ημέρα του Έθνους των Ρομά
Η 8η Απριλίου αποτελεί μέρα γιορτής για τους τσιγγάνους όλου του
κόσμου, με παρελάσεις, πορείες και συγκεντρώσεις, σε τουλάχιστον 150
πόλεις του κόσμου, εις ανάμνηση του Πρώτου Παγκόσμιου Συνεδρίου τους,
που έγινε στο Λονδίνο στις 8 Απριλίου 1971 και έθεσε τις βάσεις για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους από τη διεθνή κοινότητα.
Οι Τσιγγάνοι (Ρομά, όπως αυτοαποκαλούνται) είναι ένα έθνος 15.000.000 ψυχών, χωρίς κρατική υπόσταση, με βαρύ φόρο αίματος στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και ρατσιστική αντιμετώπιση στα μέρη όπου ζουν.
Οι Τσιγγάνοι (Ρομά, όπως αυτοαποκαλούνται) είναι ένα έθνος 15.000.000 ψυχών, χωρίς κρατική υπόσταση, με βαρύ φόρο αίματος στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και ρατσιστική αντιμετώπιση στα μέρη όπου ζουν.
Για εμάς, οι Ρομά είναι απλά οι μαθητές, οι συμμαθητές κι οι φίλοι μας...
Όλα
τα παιδιά του κόσμου αν και διαφορετικά είναι όλα ίσα κι εμείς στο σχολείο μας
έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώνουμε πόσο όμορφο είναι να βλέπεις στους
ανθρώπους μόνο όσα μας ενώνουν και
έχουν πραγματική αξία...
Κι αυτά είναι πολλά!
06 Απριλίου 2016
15 διάσημοι Έλληνες με τσιγγάνικη καταγωγή
Ένας λαός πατροπαράδοτα νομαδικός, χωρίς γραπτή γλώσσα που στο πείσμα των εποχών διατηρεί τις παραδόσεις και τα ιδιαίτερα πολιτιστικά του στοιχεία: Αυτοί είναι οι Ρομά ή όπως αλλιώς ονομάζονται ανά χώρα οι φυλές των τσιγγάνων (πχ Γκιτάνος στην Ισπανία, Σιντ στην Ιταλία). Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις υπάρχουν 12 εκατομμύρια Ρομά παγκοσμίως ενώ μόνο στην Ευρώπη ο πληθυσμός τους υπολογίζεται περίπου στα 8 με 10 εκατομμύρια! Κι επειδή ως φυλή διακρίνεται εκτός από το ελεύθερο πνεύμα για το πάθος τους για το χορό, τη μουσική και την άθληση, δεν είναι λίγοι οι τσιγγάνοι καλλιτέχνες και ποδοσφαιριστές που έχουν διακριθεί στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως. Για κάποιους οι ρίζες είναι γνωστές, με άλλους απλά θα εκπλαγείς.
05 Απριλίου 2016
Τα λάθη που κάνουμε στο γραπτό και τον προφορικό λόγο
Τα λάθη που
κάνουμε καθημερινά στο γραπτό και τον προφορικό λόγο είναι αμέτρητα. Η ελληνική
γλώσσα είναι από τις δυσκολότερες, εξ ου και το it's all greek to me! Μια
έκφραση που χρησιμοποιούμε κι εμείς αντικαθιστώντας τα greek/ελληνικά βέβαια με
τα... κινέζικα όταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι.
Μερικά
λοιπόν μόνο από τα πιο συνηθισμένα λάθη που κάνουμε καθημερινά όταν μιλάμε και
όταν γράφουμε είναι τα παρακάτω.
- Ποιος, ποιες, ποιοι, ποιους κτλ. δεν τονίζονται! Είναι μονοσύλλαβα.
- Είναι τριάμισι λεπτά και όχι τρεισήμισι λεπτά. Από τα τρία λεπτά και όχι τρεις λεπτά.
- Είναι τεσσερισήμισι ώρες και όχι τεσσεράμισι ώρες. Από τις τέσσερις ώρες κι όχι τέσσερα ώρες.
04 Απριλίου 2016
ΠΡΟΛΗΨΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ - ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
Στο πλαίσιο του Προγράμματος ενημερωτικών παρεμβάσεων Αγωγής Υγείας του ΥΠ.Π.Ε.Θ η κ. Ελένη Μητσιάδου, νοσηλεύτρια MSc, Προϊσταμένη Νοσηλευτικής Υπηρεσίας της Μ.Υ.Π.Ε.Δ.Υ., παρουσίασε στο σχολείο μας πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με θέματα:
1. Παιδικά Ατυχήματα
2. Πρόληψη Παιδικών Ατυχημάτων
3. Πρόληψη και Διασφάλιση της Υγείας των μαθητών στο Σχολικό Περιβάλλον
4. Πρώτες Βοήθειες
Η υπεύθυνη του προγράμματος κ. Ε. Μητσιάδου μαζί με την κ. Ρέα.
1. Παιδικά Ατυχήματα
2. Πρόληψη Παιδικών Ατυχημάτων
3. Πρόληψη και Διασφάλιση της Υγείας των μαθητών στο Σχολικό Περιβάλλον
4. Πρώτες Βοήθειες
Η υπεύθυνη του προγράμματος κ. Ε. Μητσιάδου μαζί με την κ. Ρέα.
02 Απριλίου 2016
Εγώ τα ξέρω όλα για τη δασκάλα μου
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα κάθε απόγευμα γυρίζει σπίτι της. Εγώ
δεν το πιστεύω αυτό. Το βράδυ η δασκάλα κοιμάται μέσα στο σχολείο, για
να είναι πριν από μας στην τάξη το πρωί.
Οι μεγάλοι λένε ότι έχουν δει τη δασκάλα μου στο σούπερ μάρκετ να
ψωνίζει. Εγώ νομίζω ότι κάνουν λάθος. Η δασκάλα μου δεν κάνει ποτέ
ψώνια, γιατί τρώει στην καντίνα του σχολείου πρωί, μεσημέρι και βράδυ.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα ξέρει απέξω όλες τις ασκήσεις και τους
κανόνες στα μαθηματικά και τη γραμματική. Εγώ όμως ξέρω τι πραγματικά
συμβαίνει. Όταν η δασκάλα ξεχνάει κάτι, αποφασίζει να μας βγάλει
διάλειμμα.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα ξέρει απέξω όλα τα μαθήματα. Εγώ νομίζω
ότι αυτό δεν είναι δυνατόν. Αν η δασκάλα ήταν τόσο καλή στα μαθήματα,
δε θα έμενε πάντα στην ίδια τάξη.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα δε χρειάζεται να συμμαζεύει τα πράγματα
της τάξης όπως εμείς. Εγώ σκέφτομαι ότι καλά κάνει. Η δασκάλα ξέρει ότι
κανείς δε θα τη μαλώσει.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα το καλοκαίρι πηγαίνει διακοπές στη
θάλασσα. Εγώ νομίζω ότι είναι χαζοί. Το καλοκαίρι η δασκάλα κάνει
ηλιοθεραπεία στην αυλή του σχολείου, για να έχει ωραίο χρώμα όταν
ανοίξουν και πάλι τα σχολεία.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα δεν ξαπλώνει ποτέ το μεσημέρι.
Εγώ νομίζω ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Η δασκάλα μου δεν έχει ανάγκη
να ξαπλώσει, γιατί δεν κουράζεται ποτέ.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα κάνει ζαβολιές για να μη μας κερδίζει
στα παιχνίδια. Εγώ νομίζω ότι κάνουν λάθος. Η δασκάλα δεν ξέρει τόσο
καλά τα παιχνίδια, γι’ αυτό χάνει.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα είναι φοβερή στον
πολλαπλασιασμό. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Όταν βγαίνουμε όλοι μαζί από
την τάξη, η δασκάλα δε σταματάει να μας μετράει και να μας ξαναμετράει.
Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα είναι ερωτευμένη με κάποιον.
Εγώ νομίζω ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Η δασκάλα δεν αγαπά παρά μόνο
εμάς και το ξέρει όλος ο κόσμος.
Nathalie Delebarre
πηγή:blogs.sch.gr
Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιερώθηκε από την ΙΒΒΥ, τη
Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, την ημέρα των γενεθλίων
του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με
σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να στρέψει
το βλέμμα όλων στο παιδικό βιβλίο.
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο.
Για το 2016, το υλικό του εορτασμού το έχει αναλάβει η Ibby της Βραζιλίας.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια … πριγκίπισσα; Όχι. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια βιβλιοθήκη. Ήταν και ένα κορίτσι που το έλεγαν Λουΐζα και πήγε πρώτη του φορά στη βιβλιοθήκη. Περπατούσε αργά, σέρνοντας μια τεράστια σάκα με ρόδες. Κοίταζε παντού τριγύρω με έκπληξη: Ράφια και άλλα ράφια γεμάτα με βιβλία …τραπέζια, καρέκλες, χρωματιστά μαξιλάρια, ζωγραφιές στους τοίχους και αφίσες.
«Έφερα μια φωτογραφία μου» είπε ντροπαλά στον βιβλιοθηκάριο.
«Θαυμάσια Λουΐζα». Θα ετοιμάσω την κάρτα σου για τη βιβλιοθήκη. Στο μεταξύ, διάλεξε κάποιο βιβλίο. Μπορείς να διαλέξεις ένα και να το πάρεις στο σπίτι σου, εντάξει;»
«Ένα μόνο;». Ρώτησε η Λουΐζα απογοητευμένη.
Χτύπησε το τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή και ο βιβλιοθηκάριος άφησε το κορίτσι μοναχό του να κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά, να διαλέξει μόνο ένα από τη θάλασσα εκείνη των βιβλίων στα ράφια. Η Λουΐζα έσερνε τη σάκα της τριγύρω και έψαχνε, έψαχνε, ώσπου βρήκε την αγαπημένη της Χιονάτη. Το αντίτυπο εκείνο είχε σκληρό εξώφυλλο και πανέμορφες εικόνες. Με το βιβλίο στο χέρι, έσυρε ξανά τη σάκα και, καθώς έκανε να φύγει κάποιος τη χτύπησε ελαφρά στον ώμο. Παραλίγο να πέσει κάτω η Λουΐζα από την έκπληξη. Δεν ήταν άλλος παρά ο Παπουτσωμένος Γάτος με το βιβλίο του στα χέρια, ή μάλλον στα μπροστινά του ποδαράκια! «Τι κάνεις; Πώς είσαι;» Τη ρώτησε όλο ευγένεια. «Αυτές τις ιστορίες με τις πριγκίπισσες δεν τις έχεις μάθει όλες πια Λουΐζα; Γιατί δεν παίρνεις το βιβλίο μου; Τον Παπουτσωμένο Γάτο, που είναι πιο αστείο;»
Κατάπληκτη η Λουΐζα με τα μάτια γουρλωμένα, δεν ήξερε τι να πει.
«Τι συμβαίνει; Σου έφαγε τη γλώσσα η Γάτα;» Αστειεύτηκε αυτός.
«Είσαι στ’ αλήθεια ο Παπουτσωμένος Γάτος;»
«Εγώ είμαι. Ολοζώντανος. Πάρε με, λοιπόν, στο σπίτι σου και θα τα μάθεις όλα για την ιστορία μου με τον Μαρκήσιο του Καραμπά».
Το κορίτσι, σαστισμένο ακόμη, συμφώνησε ναι με το κεφάλι.
Ο Παπουτσωμένος Γάτος, με ένα σάλτο μαγικό ξαναμπήκε στο βιβλίο και μόλις η Λουίζα ξαναέκανε να φύγει κάποιος την ξαναχτύπησε ελαφρά στον ώμο. Ήταν εκείνη!
«Άσπρη σαν το χιόνι, μάγουλα σαν τριαντάφυλλα και μαλλιά μαύρα σαν τον έβενο». Ξέρετε ποια ήταν;
«Η Χιονάτη!» φώναξε η Λουΐζα έκθαμβη!
«Λουΐζα πάρε με κι εμένα! Αυτό το αντίτυπο είναι πιστή αναδιήγηση της ιστορίας που έγραψαν οι αδερφοί Γκριμ!» της είπε δείχνοντας το βιβλίο της.
Έτοιμη ήταν η Λουΐζα ν’ αλλάξει πάλι το βιβλίο, μα ο Παπουτσωμένος Γάτος εκνευρίστηκε:
«Χιονάτη, η Λουΐζα έχει αποφασίσει! Γύρνα στους έξι νάνους σου!»
«Οι νάνοι μου είναι εφτά και η Λουΐζα δεν έχει αποφασίσει ακόμα τίποτα!» φώναξε η Χιονάτη , κόκκινη από θυμό.
Γύρισαν τότε και οι δύο στο κορίτσι να δουν τι θ’ απαντήσει.
«Δεν ξέρω ποιο να πάρω. Θέλω να τα πάρω όλα…»
Ξάφνου τότε συνέβη κάτι αναπάντεχο κι ολότελα παράξενο. Όλοι οι ήρωες άρχισαν να βγαίνουν από τα βιβλία τους. Η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ωραία Κοιμωμένη , η Ραπουνζελ… Μια παρέα από πραγματικές πριγκίπισσες…
«Πάρε με μαζί σου Λουΐζα!» την παρακαλούσε καθεμιά τους.
«Χρειάζομαι μόνο ένα κρεβάτι για να κοιμηθώ λιγάκι» χασμουρήθηκε η Ωραία Κοιμωμένη.
«Μόνο εκατό χρονάκια!» την κορόιδεψε ο Παπουτσωμένος Γάτος.
Η Σταχτοπούτα άρχισε να λέει: «Θα σου καθαρίσω το σπίτι εγώ, μόνο που το βράδυ έχω να πάω σε χορό στο παλάτι του…»
«Του πρίγκιπα!» έβαλαν τα γέλια όλοι.
«Στο καλάθι μου έχω πίτα και κρασί. Θέλει κανένας λίγο;» τους πρόσφερε η Κοκκινοσκουφίτσα.
Εμφανίστηκαν τότε και άλλοι ήρωες παραμυθιών: το Ασχημόπαπο, το Κοριτσάκι με τα σπίρτα, ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα….
«Μπορούμε να έρθουμε μαζί σου; Είμαστε όλοι ήρωες του Άντερσεν» της είπε το Ασχημόπαπο που δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο άσχημο.
«Είναι ζεστό το σπίτι σου;» ρώτησε το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
«Αχ, αν έχει τζάκι καλύτερα να μείνουμε κοντά της…» μουρμούρισαν ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα.
Φάνηκε τότε ξαφνικά μπροστά τους ένας άγριος λύκος δείχνοντας τα φοβερά του δόντια! «Ο Μεγάλος Κακός Λύκος!!!»
«Τι μεγάλο στόμα που έχεις Λύκε!» θαύμασε από συνήθεια η Κοκκινοσκουφίτσα.
«Θα σας προστατέψω εγώ!» είπε με γενναιότητα ο Μολυβένιος Στρατιώτης.
Την ίδια στιγμή άνοιξε ο Μεγάλος Κακός Λύκος το τεράστιο στόμα του και… Τους έφαγε όλους; Όχι. Απλά χασμουρήθηκε κουρασμένος και είπε ήρεμα:
«Ησυχάστε όλοι! Μια ιδέα ήθελα μόνο να σας πω. Η Λουΐζα μπορεί να πάρει το βιβλίο που θέλει, τη Χιονάτη κι εμείς να μπούμε μες τη σάκα της, που μας χωράει όλους.
Την ιδέα την βρήκαν όλοι εξαιρετική!
«Μπορούμε Λουίζα;» ρώτησε το κοριτσάκι με τα σπίρτα που έτρεμε από το κρύο.
«Βέβαια!» είπε εκείνη και άνοιξε τη σάκα της.
Οι ήρωες των παραμυθιών, μπήκαν στην γραμμή και ετοιμάστηκαν.
«Πρώτα οι πριγκίπισσες» πρόσταξε η Σταχτοπούτα.
Την τελευταία στιγμή εμφανίστηκαν ένα σωρό ήρωες από βιβλία βραζιλιάνικα. Και μπήκαν μέσα όλοι.
Η σάκα με τις ρόδες ήταν τώρα πιο βαριά από ποτέ. Ήταν τόσο βαριοί οι ήρωες! Η Λουΐζα πήρε το βιβλίο, τη Χιονάτη κι ο βιβλιοθηκονόμος το έγραψε στην κάρτα της.
Λίγο αργότερα, το κορίτσι έφτασε στο σπίτι του ευχαριστημένο και η μητέρα του ρώτησε από μέσα:
«Γύρισες χρυσό μου;»
«Γυρίσαμε!»
**Κείμενο για την Παγκόσμια ημέρα παιδικού Βιβλίου 2016, Luciana Sandroni, Ibby Βραζιλίας.
**Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο.
Για το 2016, το υλικό του εορτασμού το έχει αναλάβει η Ibby της Βραζιλίας.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια … πριγκίπισσα; Όχι. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια βιβλιοθήκη. Ήταν και ένα κορίτσι που το έλεγαν Λουΐζα και πήγε πρώτη του φορά στη βιβλιοθήκη. Περπατούσε αργά, σέρνοντας μια τεράστια σάκα με ρόδες. Κοίταζε παντού τριγύρω με έκπληξη: Ράφια και άλλα ράφια γεμάτα με βιβλία …τραπέζια, καρέκλες, χρωματιστά μαξιλάρια, ζωγραφιές στους τοίχους και αφίσες.
«Έφερα μια φωτογραφία μου» είπε ντροπαλά στον βιβλιοθηκάριο.
«Θαυμάσια Λουΐζα». Θα ετοιμάσω την κάρτα σου για τη βιβλιοθήκη. Στο μεταξύ, διάλεξε κάποιο βιβλίο. Μπορείς να διαλέξεις ένα και να το πάρεις στο σπίτι σου, εντάξει;»
«Ένα μόνο;». Ρώτησε η Λουΐζα απογοητευμένη.
Χτύπησε το τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή και ο βιβλιοθηκάριος άφησε το κορίτσι μοναχό του να κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά, να διαλέξει μόνο ένα από τη θάλασσα εκείνη των βιβλίων στα ράφια. Η Λουΐζα έσερνε τη σάκα της τριγύρω και έψαχνε, έψαχνε, ώσπου βρήκε την αγαπημένη της Χιονάτη. Το αντίτυπο εκείνο είχε σκληρό εξώφυλλο και πανέμορφες εικόνες. Με το βιβλίο στο χέρι, έσυρε ξανά τη σάκα και, καθώς έκανε να φύγει κάποιος τη χτύπησε ελαφρά στον ώμο. Παραλίγο να πέσει κάτω η Λουΐζα από την έκπληξη. Δεν ήταν άλλος παρά ο Παπουτσωμένος Γάτος με το βιβλίο του στα χέρια, ή μάλλον στα μπροστινά του ποδαράκια! «Τι κάνεις; Πώς είσαι;» Τη ρώτησε όλο ευγένεια. «Αυτές τις ιστορίες με τις πριγκίπισσες δεν τις έχεις μάθει όλες πια Λουΐζα; Γιατί δεν παίρνεις το βιβλίο μου; Τον Παπουτσωμένο Γάτο, που είναι πιο αστείο;»
Κατάπληκτη η Λουΐζα με τα μάτια γουρλωμένα, δεν ήξερε τι να πει.
«Τι συμβαίνει; Σου έφαγε τη γλώσσα η Γάτα;» Αστειεύτηκε αυτός.
«Είσαι στ’ αλήθεια ο Παπουτσωμένος Γάτος;»
«Εγώ είμαι. Ολοζώντανος. Πάρε με, λοιπόν, στο σπίτι σου και θα τα μάθεις όλα για την ιστορία μου με τον Μαρκήσιο του Καραμπά».
Το κορίτσι, σαστισμένο ακόμη, συμφώνησε ναι με το κεφάλι.
Ο Παπουτσωμένος Γάτος, με ένα σάλτο μαγικό ξαναμπήκε στο βιβλίο και μόλις η Λουίζα ξαναέκανε να φύγει κάποιος την ξαναχτύπησε ελαφρά στον ώμο. Ήταν εκείνη!
«Άσπρη σαν το χιόνι, μάγουλα σαν τριαντάφυλλα και μαλλιά μαύρα σαν τον έβενο». Ξέρετε ποια ήταν;
«Η Χιονάτη!» φώναξε η Λουΐζα έκθαμβη!
«Λουΐζα πάρε με κι εμένα! Αυτό το αντίτυπο είναι πιστή αναδιήγηση της ιστορίας που έγραψαν οι αδερφοί Γκριμ!» της είπε δείχνοντας το βιβλίο της.
Έτοιμη ήταν η Λουΐζα ν’ αλλάξει πάλι το βιβλίο, μα ο Παπουτσωμένος Γάτος εκνευρίστηκε:
«Χιονάτη, η Λουΐζα έχει αποφασίσει! Γύρνα στους έξι νάνους σου!»
«Οι νάνοι μου είναι εφτά και η Λουΐζα δεν έχει αποφασίσει ακόμα τίποτα!» φώναξε η Χιονάτη , κόκκινη από θυμό.
Γύρισαν τότε και οι δύο στο κορίτσι να δουν τι θ’ απαντήσει.
«Δεν ξέρω ποιο να πάρω. Θέλω να τα πάρω όλα…»
Ξάφνου τότε συνέβη κάτι αναπάντεχο κι ολότελα παράξενο. Όλοι οι ήρωες άρχισαν να βγαίνουν από τα βιβλία τους. Η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ωραία Κοιμωμένη , η Ραπουνζελ… Μια παρέα από πραγματικές πριγκίπισσες…
«Πάρε με μαζί σου Λουΐζα!» την παρακαλούσε καθεμιά τους.
«Χρειάζομαι μόνο ένα κρεβάτι για να κοιμηθώ λιγάκι» χασμουρήθηκε η Ωραία Κοιμωμένη.
«Μόνο εκατό χρονάκια!» την κορόιδεψε ο Παπουτσωμένος Γάτος.
Η Σταχτοπούτα άρχισε να λέει: «Θα σου καθαρίσω το σπίτι εγώ, μόνο που το βράδυ έχω να πάω σε χορό στο παλάτι του…»
«Του πρίγκιπα!» έβαλαν τα γέλια όλοι.
«Στο καλάθι μου έχω πίτα και κρασί. Θέλει κανένας λίγο;» τους πρόσφερε η Κοκκινοσκουφίτσα.
Εμφανίστηκαν τότε και άλλοι ήρωες παραμυθιών: το Ασχημόπαπο, το Κοριτσάκι με τα σπίρτα, ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα….
«Μπορούμε να έρθουμε μαζί σου; Είμαστε όλοι ήρωες του Άντερσεν» της είπε το Ασχημόπαπο που δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο άσχημο.
«Είναι ζεστό το σπίτι σου;» ρώτησε το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
«Αχ, αν έχει τζάκι καλύτερα να μείνουμε κοντά της…» μουρμούρισαν ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα.
Φάνηκε τότε ξαφνικά μπροστά τους ένας άγριος λύκος δείχνοντας τα φοβερά του δόντια! «Ο Μεγάλος Κακός Λύκος!!!»
«Τι μεγάλο στόμα που έχεις Λύκε!» θαύμασε από συνήθεια η Κοκκινοσκουφίτσα.
«Θα σας προστατέψω εγώ!» είπε με γενναιότητα ο Μολυβένιος Στρατιώτης.
Την ίδια στιγμή άνοιξε ο Μεγάλος Κακός Λύκος το τεράστιο στόμα του και… Τους έφαγε όλους; Όχι. Απλά χασμουρήθηκε κουρασμένος και είπε ήρεμα:
«Ησυχάστε όλοι! Μια ιδέα ήθελα μόνο να σας πω. Η Λουΐζα μπορεί να πάρει το βιβλίο που θέλει, τη Χιονάτη κι εμείς να μπούμε μες τη σάκα της, που μας χωράει όλους.
Την ιδέα την βρήκαν όλοι εξαιρετική!
«Μπορούμε Λουίζα;» ρώτησε το κοριτσάκι με τα σπίρτα που έτρεμε από το κρύο.
«Βέβαια!» είπε εκείνη και άνοιξε τη σάκα της.
Οι ήρωες των παραμυθιών, μπήκαν στην γραμμή και ετοιμάστηκαν.
«Πρώτα οι πριγκίπισσες» πρόσταξε η Σταχτοπούτα.
Την τελευταία στιγμή εμφανίστηκαν ένα σωρό ήρωες από βιβλία βραζιλιάνικα. Και μπήκαν μέσα όλοι.
Η σάκα με τις ρόδες ήταν τώρα πιο βαριά από ποτέ. Ήταν τόσο βαριοί οι ήρωες! Η Λουΐζα πήρε το βιβλίο, τη Χιονάτη κι ο βιβλιοθηκονόμος το έγραψε στην κάρτα της.
Λίγο αργότερα, το κορίτσι έφτασε στο σπίτι του ευχαριστημένο και η μητέρα του ρώτησε από μέσα:
«Γύρισες χρυσό μου;»
«Γυρίσαμε!»
**Κείμενο για την Παγκόσμια ημέρα παιδικού Βιβλίου 2016, Luciana Sandroni, Ibby Βραζιλίας.
**Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου
01 Απριλίου 2016
1η Απριλίου
Πρωταπριλιά σήμερα! Από που όμως έχει έρθει το έθιμο της Πρωταπριλιάς με τα ψέματα;
Εκδοχή πρώτη
Η πρώτη εκδοχή θέλει το έθιμο να ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο κώδικας δεοντολογίας των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Εκδοχή δεύτερη
Η δεύτερη εκδοχή θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 15ου αιώνα, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Έτσι ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά την γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και την γιόρταζαν την 1 Απρίλη.
Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ’ αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι άλλοι που δέχτηκαν την αλλαγή πείραζαν τους «παραδοσιακούς» με κάλπικα πρωτοχρονιάτικα δώρα και πιπεράτα ψέματα.
Η Πρωταπριλιά στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)