ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

 ΜΑΡΤΙΟΣ

Ο τρίτος μήνας του έτους, με διάρκεια 31 ημέρες. Αρχικά ήταν ο πρώτος μήνας του δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου, λόγω της εαρινής ισημερίας. Πήρε το όνομά του από τον θεό Άρη (Mars, Martius στα Λατινικά), που θεωρούταν ο γενάρχης των Ρωμαίων.

Ο Μάρτιος είναι άρρηκτα δεμένος με τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή, τη μεγάλη νηστεία πριν από το Πάσχα. Σχετική και η παροιμία Δεν λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή ή Λείπει ο Μάρτης με τη Σαρακοστή; που λέγεται για άτομα που παρευρίσκονται ή αναμειγνύονται παντού.

Τον Μάρτιο είναι η επέτειος της Ελληνικής Εθνεγερσίας με την κήρυξη της Επανάστασης του 1821 την 25η του μηνός. Η επέτειος καθιερώθηκε το 1838 για να συμπέσει με τη μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

  "ΜΑΡΤΗΣ"

Ο Μάρτης  είναι ένα παμπάλαιο έθιμο. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

Από τη 1η ως τις 31η του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.

Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

 

 

 

 

 

 

 

15 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου.

Μία μόλις ημέρα μετά την εμπορικότερη γιορτή του χρόνου, αυτή του Αγίου Βαλεντίνου, πολύ είναι εκείνοι που παραπονιούνται πως ελάχιστοι θυμούνται ή δίνουν βάση στην Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου.
15 Φεβρουαρίου και τα παιδιά που υποφέρουν από τον καρκίνο έχουν τη δική τους ημέρα. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά, με σκοπό την ενημέρωση και την πρόληψη που αποδεικνύεται πως σώζει ζωές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, πάνω από 250.000 παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο πάσχουν από διάφορες μορφές καρκίνου, με το 80% να αφορά στις χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος. Τι συμβαίνει όμως με την Ελλάδα; Κάθε χρόνο, περίπου 300 παιδιά βρίσκονται αντιμέτωπα με τον καρκίνο και καλούνται να δώσουν τη δυσκολότερη μάχη της ζωής τους.
Ας τους αφιερώσουμε τη συγκεκριμένη Ημέρα και ας ευχηθούμε όσα παιδιά υποφέρουν να βρουν γρήγορα ξανά την υγεία τους...

Ανακατατάξεις σε σχολικές μονάδες των Τρικάλων

  Ανακατατάξεις σε σχολικές μονάδες των Τρικάλων 

Δραστηριότητα Προγράμματος Υγείας

Στα πλαίσια του προγράμματος Αγωγή της Υγείας διαβάσαμε την ιστορία με τον παππού Ροδαλό στο Power Point και με τη βοήθεια του προτζέκτορα.

                                                                       

Ζωγραφίσαμε τα φρούτα, τους καρπούς, τα λαχανικά κλπ ...

 ...και ζητήσαμε απ’ τα παιδιά να αναπαραστήσουν  αυτά που περιγράφει η ιστορία

Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου

Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά του Καρκίνου. Η εκστρατεία ενημέρωσης κάθε χρόνο στις 4 Φεβρουαρίου δίνει έμφαση στην πρόληψη και στη διαπίστωση ότι το 43% των καρκίνων μπορούν να αποφευχθούν με τις εξής προϋποθέσεις:

• Περιβάλλον χωρίς τσιγάρο για τα παιδιά και τους νέους.
• Φυσική άσκηση, ισορροπημένη διατροφή, υγιεινή δίαιτα και αποφυγή παχυσαρκίας.
• Αποφυγή υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο.
• Πληροφόρηση για τα εμβόλια που προλαμβάνουν μορφές καρκίνου.

Με τη λέξη «καρκίνο» χαρακτηρίζουμε ένα σύμπλεγμα νόσων που σχετίζονται με τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό και την ανοργάνωτη ανάπτυξη των προσβεβλημένων κυττάρων. Ο καρκίνος είναι η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως.
Στη χώρα μας διαγιγνώσκονται ετησίως περίπου 40.000 νέα περιστατικά καρκίνων και 28.000 θάνατοι.
«Είναι στο χέρι μας»

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Περίπατος

 Προετοιμασία για τον περίπατο..

... παιχνίδι στο γήπεδο ...

όμορφη ηλιόλουστη ημέρα.

Κοπή πίτας

Στις  29 Ιανουαρίου 2016 πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη κοπή πίτας σε εκδήλωση που έγινε στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας.Ο  Διευθυντής του σχολείου κ. Ταξιάρχης Τασίκας,ευχήθηκε καλή χρονιά με υγεία σε όλους μαθητές και εκπαιδευτικούς.

H Υπαπαντή του Κυρίου

Ογδόντα περίπου χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού ήταν κάποιος βασιλιάς Έλληνας ειδωλολάτρης και μαθηματικός που λεγόταν Πτολεμαίος. Αυτός ήθελε να κάνει κάτι εξαιρετικό που κανένας βασιλιάς δεν το είχε κάνει μέχρι τότε για να μείνει το όνομά του αθάνατο. Για να το πετύχει αυτό, κάποιοι φιλόσοφοι του πρότειναν να γράψει στους Εβραίους να του στείλουν τα πέντε βιβλία που τους είχε παραδώσει ο Μωϋσής (την Πεντάτευχο) και τα υπόλοιπα δεκαεννέα βιβλία του εβραϊκού νόμου. Ο Πτολεμαίος πράγματι έστειλε επιστολή στους Εβραίους που τους ζητούσε να του στείλουν τα βιβλία τους με ανταμοιβή πλούσια ανταλλάγματα. Όμως οι Εβραίοι δεν τα έστειλαν με τη δικαιολογία ότι είχαν κατάρα από τους Προφήτες τους να μη τα δώσουν σε αλλόφυλους και ξένους προς την πίστη τους αφού ο Πτολεμαίος ήταν όπως είπαμε Έλληνας και ειδωλολάτρης και δεν πίστευε στον Ένα και Αληθινό Θεό. Όταν ο Πτολεμαίος διάβασε την επιστολή των Εβραίων την έδειξε στη συνέχεια στους φιλοσόφους, οι οποίοι του πρότειναν να γράψει και πάλι στους Εβραίους απειλώντας τους αυτή τη φορά πως αν δεν του στείλουν τα βιβλία τους θα τους καταστρέψει. Έτσι οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να τα στείλουν. Όμως τα βιβλία ήταν γραμμένα στα εβραϊκά και οι φιλόσοφοι πρότειναν στον Πτολεμαίο να γράψει και τρίτη επιστολή στους Εβραίους για να του στείλουν διδασκάλους για να τα εξηγήσουν στην ελληνική γλώσσα. Τότε οι Εβραίοι έστειλαν εβδομήντα διδασκάλους που ήξεραν και τις δύο γλώσσες, εβραϊκά και ελληνικά για να εξηγήσουν τα βιβλία. Ο Πτολεμαίος τους υποδέχτηκε με τιμές και έπειτα τους έβαλε σε εβδομήντα δωμάτια μαζί με εβδομήντα Έλληνες διδασκάλους, από δύο σε κάθε δωμάτιο, τον ένα Εβραίο και τον άλλο Έλληνα. Στη συνέχεια πρόσταξε να τους δίνουν βασιλικά φαγητά και να μη δουν ο ένας τον άλλο μέχρις ότου να μεταφράσουν τα βιβλία. Όταν μετά από αρκετό καιρό τελείωσαν τη μετάφραση, τα βιβλία αυτά των εβδομήντα ζευγών των διδασκάλων συμφωνούσαν σε όλα, κατά τρόπο θαυμαστό, χωρίς να έχουν μιλήσει καθόλου μεταξύ τους όσο χρόνο τα έγραφαν.
Ανάμεσα σε αυτούς τους Εβραίους διδασκάλους ήταν και ο Συμεών, αυτός που μετά από πολλά χρόνια δέχθηκε τον Χριστό στην αγκαλιά του. Καθώς επέστρεφαν οι διδάσκαλοι αυτοί στην πατρίδα τους, στο δρόμο μιλούσαν για το περιεχόμενο αυτών των βιβλίων, κι ο Συμεών είπε: «Εγώ, ερμηνεύοντας τον προφήτη Ησαΐα, είδα να λέει ότι μία Παρθένος πρόκειται να γεννήσει υιό και θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ που σημαίνει ο Θεός μαζί μας. Όμως πως είναι δυνατό παρθένος να γεννήσει ή πως είναι δυνατό Θεός να γεννηθεί; δεν πιστεύω να γίνει αυτό, ποτέ». Τότε ξαφνικά δέχτηκε ράπισμα (χαστούκι) σαν ένα αόρατο χέρι να τον χτύπησε και μια φωνή ακούστηκε να του λέει: «Και θα τον δεις τον Χριστό και θα τον πιάσεις με τα χέρια σου». Προχωρώντας οι διδάσκαλοι έφθασαν σε ένα ποτάμι και εκεί ο Συμεών βγάζει το δαχτυλίδι του και το ρίχνει μέσα στο νερό λέγοντας: «Αν είναι αλήθεια όλα αυτά, τότε κι εγώ να βρω πάλι το δαχτυλίδι μου». Το βράδυ αγόρασαν ψάρια από μια πόλη που ήταν κοντά στο ποτάμι για να φάνε και μέσα στο ψάρι που πήρε ο Συμεών να κόψει βρήκε το δαχτυλίδι του. Τότε πια πίστεψε και από τότε περίμενε πότε να δει το Χριστό βρέφος για να τον πάρει στην αγκαλιά του. Όταν γέρασε και έγινε πάνω από εκατόν δέκα χρονών τότε αξιώθηκε να δει Εκείνον που επιθυμούσε και ζητούσε η ψυχή του. Με ποιό τρόπο όμως δέχθηκε το Χριστό μας το λέει το Ιερό Ευαγγέλιο:
Ο μωσαϊκός νόμος έλεγε ότι αν το πρώτο παιδί που γεννούσε μία γυναίκα ήταν αγόρι, έπρεπε να αφιερωθεί στο Θεό. Έπρεπε λοιπόν, σύμφωνα με το Νόμο να παρουσιαστεί στο Ναό σαράντα μέρες μετά τη γέννησή του και να προσφερθεί θυσία στο Θεό ένα ζευγάρι τρυγόνια ή ένα ζευγάρι μικρά περιστέρια (επειδή αυτά τα θεωρούσαν καθαρώτερα από όλα τα άλλα πουλιά). [Το ένα από τα δύο το σκότωναν και το άλλο το άφηναν ελεύθερο. Αυτό συμβόλιζε τις δύο φύσεις του Χριστού. ότι δηλαδή ο Χριστός ήταν και Θεός και άνθρωπος. και ως άνθρωπος πέθανε πάνω στο σταυρό ενώ ως Θεός παρέμεινε αθάνατος.] Έτσι λοιπόν σύμφωνα με το Νόμο η Παναγία και ο Ιωσήφ πήραν τον Ιησού σαράντα μέρες μετά τη γέννησή Του όταν συμπληρώθηκε ο χρόνος καθαρισμού τους και τον έφεραν στα Ιεροσόλυμα, στο Ναό του Σολομώντα, για να τον αφιερώσουν στο Θεό και να προσφέρουν σαν δώρο θυσίας ένα ζευγάρι τριγόνια ή δύο μικρά περιστέρια.